मुक्ति र इनामहरू
मुक्ति र इनामहरू
नयाँ नियमका शास्त्रहरूमा एकातिर, हराएकाहरू (अर्थात् पापीहरू) का निम्ति मुक्तिको प्रबन्ध गरिएको छ भन्ने शिक्षा पाइन्छ भने अर्कोतिर, मुक्ति पाएकाहरूको विश्वासयोग्य सेवाकार्यको बापत उनीहरूलाई इनामहरू दिइनेछन् भन्ने शिक्षा पाइन्छ। वचनलाई ठीकसँग बुझ्ने हो भने पाठकले यी दुई शिक्षाहरूका बीचको अन्तरलाई राम्ररी कायम राख्न आवश्यक पर्छ। भिन्नता केमा निहित छ भनेर देख्न सक्न निम्न उल्लेखित तुलनाहरूलाई ध्यानपूर्वक अध्ययन गर्न सकिन्छ:
मुक्ति सित्तैंमा पाइने दान हो
येशूले जवाफ दिएर उसलाई भन्नुभयो: “यदि तिमीले परमेश्वरको दानलाई जानेकी भए, र ‘मलाई पानी पिउन देऊ’ भनी तिमीलाई भन्ने को हो, चिनेकी भए तिमीले पो उनीसित माग्नेथियौ, र उनले तिमीलाई जिउँदो पानी दिनेथिए” (यूहन्ना ४:१०)।
“हे सबै तिर्खाउने हो, आओ, पानीनेर आओ। अनि तिमीहरू रुपियाँ नहुने पनि आओ र किनेर खाओ। आओ, विनापैसा र विनादाम दाखरस र दूध किन” (यशैया ५५:१)।
अनि आत्मा र दुलहीले भन्नुहुन्छ: “आओ!” अनि जसले सुन्छ, उसले भनोस्: “आओ!” अनि जो तिर्खाउँछ, ऊ आओस्। अनि जसले चाहन्छ, उसले सित्तैंमा जीवनको पानी लेओस् (प्रकाश २२:१७)।
किनकि पापको ज्याला मृत्यु हो; तर परमेश्वरको अनुग्रहको वरदानचाहिँ हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्टमा अनन्त जीवन हो (रोमी ६:२३)।
किनकि विश्वासद्वारा अनुग्रहले तिमीहरूले मुक्ति पाएका छौ; अनि यो तिमीहरू आफैबाटको होइन, यो परमेश्वरको दान हो; कामहरूबाट होइन, नत्र ता कसैले घमन्ड गर्नेछ (एफेसी २:८,९)।
तर सित्तैंमा उपलब्ध गरिएको मुक्तिको तुलनामा –
इनामचाहिँ परमेश्वरलाई मनपर्ने कामहरू बापत दिइने कुरा हो
अनि जसले यी सानाहरूमध्ये एउटालाई चेलाको नाममा चिसो पानी मात्र भए पनि पिउन देला, म तिमीहरू साँच्चै भन्दछु, त्यसले कुनै रीतिले आफ्नो इनाम गुमाउनेछैन (मत्ती १०:४२)।
मैले असल लडाइँ लडेको छु, मैले मेरो दौड पूरा गरेको छु, मैले विश्वासको रखवाली गरेको छु; अब उप्रान्त मेरो लागि धार्मिकताको मुकुट राखिएको छ, जोचाहिँ धार्मिक न्यायकर्ता प्रभुले त्यस दिन मलाई दिनुहुनेछ; र मलाई मात्र होइन, तर उहाँको आगमनलाई प्रेम गर्ने सबैलाई पनि दिनुहुनेछ (२ तिमोथी ४:७,८)।
अनि हेर, म चाँडै आउँछु; अनि हरेक मानिसलाई जस्तो उसको काम हुनेछ, त्यही अनुसार दिनालाई मेरो इनाम मसित छ (प्रकाश २२:१२)।
दौडमा दगुर्नेहरू सबै दगुर्छन्, तर पुरस्कारचाहिँ एउटाले पाउँछ, के यो तिमीहरूलाई थाह छैन? तिमीहरू यसरी नै दगुर कि पुरस्कार पाओ। अनि होडबाजीमा संघर्ष गर्ने हरेक मानिसले सबै कुरामा आफूलाई वशमा राख्दछ; अब तिनीहरू साँच्चै नाश भइजाने मुकुट पाउनाका निम्ति यसो गर्दछन्, तर हामी ता नाश नहुने मुकुटका निम्ति (१ कोरिन्थी ९:२४,२५)।
अनि उनले त्यसलाई भने: “स्याबास असल दास! तिमी एकदम थोरैमा विश्वासयोग्य भएका हुनाले अब दसओटा शहरमाथि अधिकारी होऊ” (लूका १९:१७)।
किनकि त्यस बसालिएको जगलाई छोडेर, जो येशू ख्रीष्ट हुनुहुन्छ, कुनै पनि मानिसले अर्को जग बसाल्न सक्दैन। अब कुनै मानिसले त्यस जगमाथि सुन, चाँदी, रत्नहरू, काठ, घाँस, परालले बनाउँदै लैजान्छ भने हरेकको काम प्रकट हुनेछ; किनकि त्यो दिनले त्यो काम देखाउनेछ, किनकि त्यो आगोद्वारा प्रकट गरिनेछ; अनि हरेकको काम, त्यो कस्तो किसिमको रहेछ भनी आगोले जाँच गर्नेछ। कुनै मानिसको काम, जो उसले त्यसमाथि बनाएको छ, रहिरह्यो भने उसले इनाम पाउनेछ। कसैको काम जलिजान्छ भने उसले हानि भोग्नेछ; तर ऊ आफैचाहिँ बाच्नेछ, तर आगोबाट भएर उम्केजस्तो (१ कोरिन्थी ३:११-१५)।
तिमीले कष्ट भोग्न लागेका कुराहरूमध्ये कुनैसँग नडराओ; हेर, तिमीहरूको जाँच होओस् भनेर शैतानले तिमीहरूमध्ये कतिलाई झ्यालखानामा हाल्नेछ; अनि दस दिनसम्म तिमीलाई संकष्ट हुनेछ; मृत्युसम्म विश्वासयोग्य रह, र म तिमीलाई जीवनको मुकुट दिनेछु (प्रकाश २:१०)।
प्रकाश २:१० मा उनीहरूले “जीवन” पाउने भनिएको छैन किनकि स्मर्नाका पवित्र जनहरूसित जीवन अर्थात् अनन्त जीवन थियो र उनीहरू धार्मिकताका खातिर कष्ट भोग्दैथिए; तर उनीहरूले “जीवनको मुकुट” पाउने भनिएको छ।
मुकुट इनामको प्रतीक हो, अर्थात् कमाइएको कुराको। बाइबलमा चार किसिमका मुकुटहरूको उल्लेख गरिएको पाइन्छ: आनन्दको, जोचाहिँ सेवाकार्यको इनाम हो (फिलिप्पी ४:१; १ थेस्सलोनिकी २:१९): धार्मिकताको, जोचाहिँ गवाहीको विश्वासयोग्यताको इनाम हो (२ तिमोथी ४:८); जीवनको, जोचाहिँ परीक्षामा विश्वासयोग्यताको इनाम हो (याकूब १:१२; प्रकाश २:१०); महिमाको, जोचाहिँ कष्टमा विश्वासयोग्यताको इनाम हो (१ पत्रुस ५:४; हिब्रू २:९)।
मुक्ति वर्तमानमै विश्वासीसँग हुने वास्तविकता हो
जसले पुत्रमाथि विश्वास गर्दछ, उसँग अनन्त जीवन हुन्छ (यूहन्ना ३:३६)।
साँचो-साँचो म तिमीहरूलाई भन्दछु, जसले मेरो वचन सुन्छ र मलाई पठाउनुहुनेमाथि विश्वास गर्छ, उसँग अनन्त जीवन छ, र ऊ न्यायमा पर्नेछैन, तर मृत्युबाट जीवनमा सरिसकेको हुन्छ (यूहन्ना ५:२४)।
साँचो-साँचो म तिमीहरूलाई भन्दछु, जसले ममाथि विश्वास गर्दछ, उसँग अनन्त जीवन छ (यूहन्ना ६:४७)।
उहाँले हाम्रा कामहरूअनुसार होइन, तर उहाँकै आफ्नो मनसाय र संसार शुरु हुनुभन्दा पहिल्यै हामीलाई ख्रीष्ट येशूमा दिइएको अनुग्रहअनुसार हामीलाई बचाउनुभएको छ, र पवित्र बोलावटले बोलाउनुभएको छ (२ तिमोथी १:९)
उहाँले त्यस स्त्रीलाई भन्नुभयो: “तिम्रो विश्वासले तिमीलाई बचाएको छ; शान्तिसित जाऊ” (लूका ७:५०)।
तब हामी आफैले गरेका धर्मका कामहरूद्वारा होइन, तर उहाँकै कृपाअनुसार उहाँले हाम्रो उद्धार गर्नुभयो — नयाँ जन्मको स्नान र पवित्र आत्माको नवीकरणद्वारा (तीतस ३:५)।
अनि गवाही यही हो — परमेश्वरले हामीलाई अनन्त जीवन दिनुभएको छ, र यो जीवन उहाँको पुत्रमा छ (१ यूहन्ना ५:११)।
तर –
इनामहरू भविष्यमा प्रदान गरिने कुरा हुन्
किनभने मानिसका पुत्र आफ्ना पिताको महिमामा आफ्ना दूतहरूका साथमा आउनेछन्, र त्यसबेला उनले हरेकलाई उसका कामहरूअनुसार प्रतिफल दिनेछन् (मत्ती १६:२७)।
र तिमी धन्य हुनेछौ; किनभने तिनीहरूले तिमीलाई बदलामा केही दिन सक्दैनन्; किनकि धर्मीहरूको बौरिउठाइमा तिमीलाई बदला दिइनेछ (लूका १४:१४)।
अनि हेर, म चाँडै आउँछु; अनि हरेक मानिसलाई जस्तो उसको काम हुनेछ, त्यही अनुसार दिनालाई मेरो इनाम मसित छ (प्रकाश २२:१२)।
अनि मुख्य गोठाला देखा पर्नुहुनेछ, तब तिमीहरूले नओइलिने महिमाको मुकुट पाउनेछौ (१ पत्रुस ५:४)
अब उप्रान्त मेरो लागि धार्मिकताको मुकुट राखिएको छ, जोचाहिँ धार्मिक न्यायकर्ता प्रभुले त्यस दिन मलाई दिनुहुनेछ; र मलाई मात्र होइन, तर उहाँको आगमनलाई प्रेम गर्ने सबैलाई पनि दिनुहुनेछ (२ तिमोथी ४:८)।
धेरै समयपछि ती दासहरूका मालिक आए, र तिनीहरूसँग हिसाब लिए (मत्ती २५:१९)।
आफ्ना पवित्र जनहरूको विश्वासयोग्य सेवाकार्य बापत स्वर्गीय तथा अनन्त इनामहरूले आभूषित गर्ने प्रतिज्ञा दिनुमा परमेश्वरको उद्देश्य यो रहेको पाइन्छ: उनीहरूलाई सांसारिक सम्वृद्धि र मोजमज्जाहरूदेखि आफूतिर खिँच्नु, उनीहरूलाई सतावटका थिचोमिचोमा पनि स्थिर राख्नु र उनीहरूलाई ख्रीष्टिय सद्गुणहरूमा बढ्दै जान उत्प्रेरित गर्नु। हेर्नुहोस्: हिब्रू ११:८-१०,२४-२७; हिब्रू १२:२,३; लूका १४:१२,१४; मत्ती १०:४१,४२; हिब्रू ६:१०; कलस्सी ३:२२-२४; मत्ती ५:११,११२; यूहन्ना ४:३५,३६; दनिएल १२:३, लूका १२:३५-३७; २ तिमोथी ४:८। अन्तमा, हामी यस चेताउनीलाई ध्यान दिऔं, प्रकाश ३:११।
अध्ययन प्रश्नहरू पाठ ९
1. विश्वासी जनको मुक्तिसित सम्बन्धित पवित्र शास्त्रहरूका खण्डलाई उनका इनामहरूसित सम्बन्धित खण्डहरूलाई कसरी छुट्टयाउन सकिन्छ?
