समलिङ्गताबारे बाइबलको शिक्षा

समलिङ्गताबारे बाइबलको शिक्षा

जर्ज जेलर

  1. रोमी अध्याय १ अनुसार समलिङ्गता (homosexuality), परमेश्वरको आदर गर्न र उहाँको सत्यतालाई मान्यता दिन असफल बनेको समाजको अवश्यम्भावी प्रतिफल हो (पद १८,२१ आदि)।

“किनकि सत्यलाई अधर्ममा दबाइराख्‍ने मानिसहरूका सबै अभक्ति र अधर्मको विरोधमा स्वर्गबाट परमेश्वरको क्रोध प्रकट भएको छ… किनकि परमेश्वरलाई जानेर पनि तिनीहरूले उहाँलाई परमेश्वरलाई झैं महिमा दिएनन्, न ता धन्यवादी नै भए; तर तिनीहरू आफ्ना विचारहरूमा बेकम्मा भए, र तिनीहरूको मूर्ख हृदय अँध्यारो भयो… र अविनाशी परमेश्वरको महिमालाई विनाश हुने मानिस, चराचुरुङ्गीहरू, चारखुट्टे जनावरहरू र घस्रिने जन्तुहरूको मूर्तिको रूपमा परिवर्तन गरे। यसकारण परमेश्वरले पनि तिनीहरूलाई तिनीहरूका आफ्नै हृदयका कामुकताद्वारा आफ्ना शरीरहरूलाई आपसमा अनादर गरून् भनेर अशुद्धताका निम्ति त्यागिदिनुभयो… परमेश्वरले तिनीहरूलाई नीच कामनाहरूकै निम्ति त्यागिदिनुभयो; किनकि तिनीहरूका स्त्रीहरूले पनि स्वाभाविक व्यवहारलाई अस्वाभाविक व्यवहारसँग साटे; अनि त्यही प्रकारले पुरुषहरूले पनि स्त्रीहरूसितको स्वाभाविक व्यवहार त्यागेर पुरुषहरूले पुरुषहरूसितै शर्मलाग्दो काम गर्दै एक-अर्काप्रति आफ्नो कामुकताले जले, र आप्नो भ्रष्ट चालको उचित दण्ड आफैमा पाए” (रोमी १:१८,२१,२३,२४,२६,२७)।

  1. अस्वभाविक के हो भनी जान्न स्वभाविक के हो जान्नु आवश्यक पर्छ। यौन, प्रेम र विवाहको सन्दर्भमा के ठीक, के बेठीक, कुन उचित, कुन अनुचित, कुनचाहिँ पवित्र, कुनचाहिँ अपवित्र — कसरी जान्ने? परमेश्वरले हामीलाई दिनुभएको मानदण्ड (STANDARD) के हो? मत्ती १९:३-८ पढ्नुहोस् र पद ४ र ८ मा “शुरु” भन्ने शब्दलाई विशेष ध्यान दिनुहोस्। येशू ख्रीष्टका अनुसार, परमेश्वरले शुरुमा जे गर्नुभएको थियो त्यो नै कुनचाहिँ ठीक, पवित्र र उचित भन्ने कुराको मानदण्ड हो। यसले हामीलाई उत्पत्ति अध्याय २ (विशेष गरी पद २१-२५) मा फर्कन लगाउँछ। अर्को शब्दमा भन्ने हो भने उत्पत्ति २ नै मानदण्ड हो। उत्पत्ति २ मा जे पाउँछौं त्यो नै स्वभाविक, सठीक, शुद्ध र सुन्दर छ। मानवजातिको भलाइका लागि र यसको प्रजननका लागि परमेश्वरले नियुक्त गर्नुभएको र स्थापित गर्नुभएको कुरा ठीक यही नै हो। उत्पत्ति २ मा परमेश्वरले संस्थागत गराउनुभएको योजनाबाट पथभ्रष्ट भएको जुनसुकै पनि अभ्यासलाई अस्वभाविक, अप्राकृतिक, अनुचित भनेर मान्नुपर्छ र पुरुष-स्त्रीका लागि रहेको परमेश्वरको सिद्ध अभिप्राय र योजनाको विपरित भएको भनी मान्नुपर्छ।

यो स्पष्टसँग देखिने कुरो हो कि शुरुमा परमेश्वरले आदमकहाँ कुनै पुरुषलाई ल्याउनुभएन। यो पनि स्पष्टसँग देखिने कुरो हो कि शारीरिक र लैङ्गिक आधारमा पुरुष, पुरुषका लागि बनाइएका होइनन् न ता स्त्री, स्त्रीका लागि। त्यसो त दुइटा छेस्किनीले वा दुइटा ढिम्रीले कुनै चीजलाई बाँध्न खोज्नु जस्तै हुन्छ। छेस्किनीचाहिँ ढिम्रीको लागि बनाइएको हो अनि ढिम्रीचाहिँ छेस्किनीको लागि। ढिम्रीलाई अर्को ढिम्रीभित्र जोड्न बनाइएको होइन। त्यस्तै, कुनै पुरुष अर्को पुरुषका लागि बनाइएका होइनन् न ता स्त्री अर्को स्त्रीका लागि। स्त्री, पुरुषका निम्ति सृष्टि गरिएकी हो (१ कोरिन्थी ११:९)।

  1. इतिहासले बताएको सदोम (Sodom) को ठूलो पापलाई र त्यस पापले उक्त शहरमाथि निम्त्याएको परमेश्वरको इन्साफ (उत्पत्ति १८ र १९) लाई नबिर्सौं। उक्त पाप, “सदोमी” (sodomy) भन्ने संज्ञाले सदाका लागि मानव स्मृतिमा गढेर रहेको छ।
  2. परमेश्वरको वचनले समलिङ्गताको कडा भर्त्सना गरेको छ (लेवी १८:२२; लेवी २०:१३)। १ तिमोथी १:९-१० पनि हेर्नुहोस् (समलिङ्गता खाँटी शिक्षाको विपरित कुरो हो)।

“स्त्रीहरूसँगझैं पुरुषसँग सम्भोग नगर्। त्यो घृणित कार्य हो” (लेवी १८:२२)।

“कुनै मान्छेले स्त्रीसँग सम्भोग गरेझैं पुरुषसित गर्‍यो भने त्यो घृणित काम हो। तिनीहरू मारिनैपर्छ। तिनीहरूको अपराध तिनीहरूकै शिरमाथि परोस्” (लेवी २०:१३)।

  1. समलिङ्गीका लागि समेत त्यहाँ ठूलो आशा छ (१ कोरिन्थी ६:९-११):

“पुरुषगामीहरू” — दुइटा फरक-फरक ग्रीक शब्दलाई यहाँ नेपाली बाइबलमा एउटै शब्दले अनुवाद गरिएको छ। दुवै ग्रीक शब्दलाई हेरौं:

(१) मालाकोस (μαλακος) — नरम मान्छे, स्त्रीस्वभाव भएको, स्वास्नीमानिसजस्तो, विशेष गरी एक क्याटमाइट (catamite) अर्थात् विकृत कामवासनाका लागि प्रयोग गरिन आफूलाई सुम्पने पुरुष वा केटा, त्यसरी स्त्रीको भूमिका निर्वाह गर्ने केटामान्छे। यो भयो एउटा PASSIVE समलिङ्गी।

(२) आरसेनोकोइटेस (αρσενοκοιτης) — पुरुष समलिङ्गी जसले मलद्वारको यौन अभ्यास गर्दछ अर्थात् एक सदोमी (sodomite)। यस ग्रीक शब्दका दुइटा भाग छन्: (१) “पुरुष”; (२) “ओछ्यान” (यौन सम्बन्ध जनाउन प्रयोग गरिने नरम शब्द)। तसर्थ यस शब्दले पुरुषसित ओछ्यानमा जाने व्यक्तिलाई जनाउँछ। यस शब्दले स्त्रीसित एक पुरुष सुतेजस्तै एक पुरुष अर्को पुरुषसित सुत्‍ने कार्यलाई जनाउँदछ (तुलना गर्नुहोस् लेवी १८:२२ र २०:१३)। यो भयो एउटा ACTIVE समलिङ्गी।

“अनि तिमीहरूमध्ये कतिजना यस्तै थियौ” (१ कोरिन्थी ६:११)कतिपय करिन्थीहरू विगतमा समलिङ्गीहरू थिए तर ख्रीष्टले आमूल परिवर्तन ल्याउनुभएको थियो। एउटा समलिङगीले मुक्ति पाउन सक्छ र ऊ परिवर्तित हुन सक्छ! परमेश्वरको अनुग्रहले ऊ यस पापबाट पूर्णरूपले छुटकारा पाउन सक्छ।

समलिङ्गता वंशाणुको प्रतिफल भएको भए, अर्थात् जन्मबाटै निर्धारित झुकाव भएको भए, परिवर्तनको त्यहाँ कुनै आशा हुने थिएन। समलिङ्गता कुनै एक प्रकारको रोग भएको भए, परिवर्तनको त्यहाँ कुनै आशा हुने थिएन किनकि त्यस्तो रोगलाई कुनै चक्की, औषधी वा शल्यक्रियाको सीप चल्ने थिएन। समलिङ्गता एउटा पाप हो भने चाहिँ त्यहाँ पूरै आशा छ। किनकि पापको समाधानको उपाय त्यहाँ छ अर्थात् हाम्रा धन्य मुक्तिदाता प्रभु येशू ख्रीष्टमा। एक समलिङ्गीको जीवनमा हुन सक्ने सबैभन्दा ठूलो कुरो ख्रीष्टको सुसमाचारसितको उसको जम्काभेट हो। (पढ्नुहोस्: बाइबलले बताएको मुक्ति)

परमेश्वरको मानदण्ड र नियमभित्र रहनेहरूलाई त्यहाँ ठूलो आशिष छ (हिब्रू १३:४ लाई हितोपदेश ५:१८-१९ सित तुलना गर्नुहोस्)। परमेश्वरका मानदण्डलाई उल्लङ्घन गर्ने र उहाँले स्थापना गर्नुभएका यौन सम्बन्धी नियमहरूलाई उल्लङ्घन गर्नेहरूलाई यस जीवनमा पनि सुख हुँदैन र अन्तमा उनीहरू परमेश्वरको दण्डमुनि पर्नेछन् (हिब्रू १३:४ लाई हितोपदेश ५:२० र प्रस्थान २०:१४ मा उल्लेखित सातौं आज्ञासित तुलना गर्नुहोस्)।

पवित्र आत्माद्वाराको बप्तिस्मा र पवित्र आत्माको भरपूरी

पवित्र आत्माद्वाराको बप्तिस्मा र पवित्र आत्माको भरपूरी

 

एक तुलनात्मक अध्ययन तालिका

बप्तिस्माभरपूरी
परिभाषा: पवित्र आत्माद्वाराको बप्तिस्मा परमेश्वरको त्यो कार्य हो जसद्वारा एउटा विश्वासी येशू ख्रीष्ट भित्र र उहाँको शरीर अर्थात् मण्डलीभित्र गाभिन्छ (१ कोरिन्थी १२:१३ र गलाती ३:२७)।परिभाषा: पवित्र आत्माको भरपूरी परमेश्वरको त्यो कार्य हो जसमा उहाँले समर्पित, आश्रित, र प्रयोग-योग्य विश्वासीलाई भर्नुहुन्छ, नियन्त्रण गर्नुहुन्छ र समर्थ तुल्याउनुहुन्छ (एफेसी ५:१८)।
बप्तिस्माचाहिँ विश्वास गरिनुपर्ने एउटा तथ्यको रूपमा बताइएको छ (१ कोरिन्थी १२:१३; गलाती ३:२७)।भरपूरीचाहिँ पालन गरिनुपर्ने आज्ञाको रूपमा बताइएको छ (एफेसी ५:१८)।
प्रत्येक विश्वासीले यो बप्तिस्मा पाइसकेको छ (१ कोरिन्थी १२:१३ – “सबै”; गलाती ३:२६-२७)प्रत्येक विश्वासी आत्माले भरपूर हुँदैन (यद्यपि उसको निम्ति परमेश्वरको इच्छा यही हो, ऊ भरपूर हुनुपर्ने हो – एफेसी ५:१७)।
विश्वासीलाई आत्मामा बप्तिस्मा हुन वा यस बप्तिस्माको खोजी गर्न आज्ञा कतै दिइएको छैन।विश्वासीलाई आत्माले भरपूर हुन आज्ञा दिइएको छ (एफेसी ५:१८; दाँज्नुहोस्, गलाती ५:१६)।
भूतकालिन क्रियापदको प्रयोग:

१ कोरिन्थी १२:१३ – “हामी सबै एउटै आत्माद्वारा एउटै शरीरभित्र बप्तिस्मा भयौं(εβαπτισθημεν, ग्रीक व्याकरणमा एओरिस्ट, प्यासिभ, इन्डिकेटिभ)।

पूरा भइसक्यो यो!

वर्तमानकालिन क्रियापदको प्रयोग:

एफेसी ५:१८ – “आत्माले भरपूर भइरहो” (πληρουσθε, ग्रीक व्याकरणमा प्रेजेन्ट, प्यासिभ, इम्पेरटिभ)।

वर्तमानको वास्तविकता हुन आवश्यक छ यो!

कहिल्यै नदोहोर्‍याइने, एकैपल्ट, सदाका निम्ति सम्पन्न भएको परमेश्वरको कार्य हो यो।यसलाई दोहोर्‍याइन आवश्यक छ। भरपूर नभएको विश्वासी भरपूर हुन आवश्यक छ।
योचाहिँ ख्रीष्टमा एउटा विश्वासीको ओहोदासँग सम्बन्धित छ।योचाहिँ प्रभुसितको विश्वासीको हिँडाइ र सङ्गतीसँग सम्बन्धित छ।
यसको प्रतिफल:

विश्वासी जनलाई, उसले ख्रीष्टलाई मुक्तिदाता भनी भरोसा गरेकै घडी, येशू ख्रीष्टभित्र र उहाँको शरीरभित्र गाभिन्छ (१ कोरिन्थी १२:१३)। फलस्वरूप ऊ “ख्रीष्टमा” (२ कोरिन्थी ५:१७) र उहाँको मण्डलीमा (प्रेरित २:४७) गाभिन्छ।

यसको प्रतिफल:

विश्वासी जन उहाँको गवाही बन्न (ख्रीष्टको साक्षी हुन र उहाँको जीवन प्रकट गर्न) र उहाँको सेवा गर्न परमेश्वरद्वारा नियन्त्रित हुन्छ, उहाँको शक्तिले समर्थ तुल्याइन्छ।

यसको शर्त:

आत्माद्वारा बप्तिस्मा हुन एउटा उद्धाररहित व्यक्तिले प्रभु येशू ख्रीष्टमाथि विश्वास गर्नुपर्दछ (प्रेरित १६:३१; गलाती ३:२६-२७)।

यसको शर्त:

आत्माले भरपूर हुन एउटा विश्वासीले सबै ज्ञात पाप स्वीकार गर्नुपर्छ (१ यूहन्ना १:९), परमेश्वरमा पूरै भर पर्नुपर्छ, शरीरमा होइन (गलाती ५:१६) र परमेश्वरको नियन्त्रणमा आफूलाई पूरै सुम्पनुपर्छ (१ थेस्सलोनिकी ५:१९)।

बप्तिस्मामा ओहोदाको सवाल छ। बप्तिस्मा भएको व्यक्तिको एउटा एकदम नयाँ ओहोदा हुन्छ। ऊ “ख्रीष्टमा” छ (२ कोरिन्थी ५:१७ र रोमी ८:१)।भरपूरीमा सामर्थ्यको सवाल छ: “तर पवित्र आत्मा तिमीहरूमाथि आउनुभएपछि तिमीहरूले सामर्थ्य पाउनेछौ” (प्रेरित १:८ र ४:३१,३३)।
आत्माद्वाराको बप्तिस्मा प्रत्येक विश्वासीले पाएको हुन्छ।आत्माको भरपूरी प्रत्येक विश्वासीलाई आवश्यक छ तर प्रत्येकसँग हुन वा नहुन सक्छ।
आत्माद्वाराको बप्तिस्मा एउटा व्यक्तिको मुक्तिसित सम्बन्धित छ। योचाहिँ ख्रीष्टमा पाइने थुप्रै मुक्ति-सम्बन्धित आशिषहरूमध्ये एक हो (एफेसी १:३; दाँज्नुहोस् एफेसी ४:५)।आत्माको भरपूरी एउटा व्यक्तिको प्रभुसितको उसको हिँडाइ र सङ्गतीसित सम्बन्धित छ। “आत्मिक” विश्वासी त्यो हो जो लगातार आत्माले भरिइरहन्छ (गलाती ५:२२-२३; ६:१)।
एउटा विश्वासीको बप्तिस्मा कहिल्यै रद्द हुन सक्दैन, ऊ “बप्तिस्मा-रहित” (un-baptized) हुन सक्दैन। परमेश्वरले विश्वासीलाई ख्रीष्टको शरीरबाट कहिल्यै निष्कासन गर्नुहुन्न (दाँज्नुहोस् एफेसी ५:२५-३२)। विश्वासी जन “ख्रीष्टमा” सुरक्षित रहेको हुन्छ।एउटा विश्वासी “भरपूर-रहित” (un-filled) बन्न सक्छ – आफ्नो जीवनमा पापलाई ठाउँ दिएर, परमेश्वरको नियन्त्रणमा सुम्पन इन्कार गरेर वा पूरै भरोसा ख्रीष्टमा राख्‍नुको सट्टा आफैमा भरोसा राखेर।

 

ऐतिहासिक दृष्टिकोणले हेर्दा, पवित्र आत्माद्वारा हुने बप्तिस्मा यसरी सम्पन्न भयो:

प्रेरित २ – यहूदीहरू ख्रीष्टको शरीरका अङ्गहरू बने।

प्रेरित ८ – सामरीहरू ख्रीष्टको शरीरका अङ्गहरू बने।

प्रेरित १० – अन्यजातिहरू ख्रीष्टको शरीरका अङ्गहरू बने।

आज प्रत्येक विश्वासी उसले विश्वास गरेकै घडी ख्रीष्टको शरीरको अङ्ग बन्दछ (१ कोरिन्थी १२:१३)।

बप्तिस्माभरपूरी दुवै एउटै समयमा कार्यान्वयन हुन सम्भव छ। उदाहरणको लागि: प्रेरितको दोस्रो अध्यायमा विश्वासीहरू बप्तिस्मा भए (प्रेरित १:५; हेर्नुहोस् प्रेरित ११:१५-१७), र साथै उनीहरू त्यसैबेला भरिए पनि (प्रेरित २:४)।